بازگشت جمع مستان از خان طومان؛
آب زنید راه را بوی گلاب می رسد
پرسی بلاگ: پیكر مطهر 8 شهید كه پس از سال ها غربت در سرزمین شام بلایی كه از سال 61 هجری تا همین الان روضه هایش جگرسوز بوده است، به آغوش پر از مهر امام هشتم پناه آوردند.
دریافت 7 MB
خبرگزاری مهر؛ مجله مهر _ مرضیه کیان: دیگر صدایتان از آن موقعی که ارتباطتان با نیروهای خودی قطع شد و در محاصره افتادید شنیده نشد. نمی دانم در آن سرمای جانکاه آبان ماه ۹۴ که به کربلای خان طومان رفتید، بافتنی که حاج خانم برایتان بافته بود را به تن داشتید و گرمای دستانشان را در آن سرمای سخت بر تن حس می کردید و گرم می شدید یا دستان سردتان آن لحظه که روح از پیکر پاکتان جدا می شد، در دستان گرم رفیق همرزتان بود و پر کشیدید. همه حرف ها و خاطرات ساعات پایانی را با خود بردید و کلی سوال بی جواب برای تمام آن هایی که چشم انتظارتان بودند و بچه هایی که از دور با بی سیم رصدتان کردند به جا گذاشتید.
۵ سال شد که چشم همسر و مادر و فرزندانتان به قاب تصاویر خشک شد...
۵ سال شد که عطرتان را از پیراهنی که در کمد آویزان شده بوییدند و اشک ریختند و اشک و بغض و آه شدند...
نمی دانم آن لحظه که ته گودال خان طومان رفتید، کدام خاطراتتان را مرور کردید؟ نمی دانم لابلای بوی تلخ باروت و در بین خاک و خون چند بار شیرینی خاطرات عزیزانتان را مرور کردید و قربان صدقه قد و بالای پسر و دختر کوچکتان رفتید؟ نمی دانم در آن لحظه که میان دنیا و عروج قرار گرفتید چه دیدید که همه دلبستگی ها را در راه عشق و شهادت فدا کردید؟
اما یک چیز اظهر من الشمس است و آن هم اینکه اگر پیکرتان را در خاک و خون غلطانیدید به خاطر این بود که باور داشتید نباید نخل زینبی خم گردد و آجری از حریمش کم شود؛ که اگر این اتفاق بیفتد و به حریم حضرت زینب (س) اهانت شود، داعشی های حیوان صفت جسارتشان زیاد می شود و به ناموس وطنتان بی حرمتی می کنند.
یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور...
حالا پس از گذشت ۵ سال از میان شهدایی که تعدادشان نامعلوم است و خیلی هاشان برنگشته اند، پیکر ۸ تن از شهدای خان طومان تفحص شده؛ یوسف هایی که پس از ۵ سال پیراهنشان رنگ خون است. مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی کند.
فایل آنرا از اینجا دانلود کنید: video/mp4
پیکر مطهر ۸ شهید که پس از سال ها غربت در سرزمین شام بلایی که از سال ۶۱ هجری تا همین الان روضه هایش جگر سوز بوده است، به آغوش پر از مهر امام هشتم پناه آوردند. وداعی که شاید بنا بر شرایط کرونایی به ظاهر غریبانه باشد اما رزمایش مقتدرانه شعور را هم به نمایش گذاشت.
خبر به نتیجه رسیدن تفحص شهیدان والامقام رضا حاجی زاده، علی عابدینی، محمد بلباسی و حسن رجایی فر از استان مازندران، شهید زکریا شیری از استان قزوین، شهید مجید سلمانیان از استان البرز، شهید مهدی نظری از استان خوزستان و شهید محمود رادمهر نه فقط چشم و دل خانواده شان را روشن کرد، بلکه چشم و دل ایران را روشن کرد.
اگر حاج قاسم زنده بود از همه خوشحال تر بود. فرمانده کجایی که ببینی سربازانی که دغدغه پیکر مطهرشان را داشتی، برگشته اند و صد حیف که برای استقبالشان نیستی!
باباها می دانند چه زمانی برسند...
در روزی که همه فضای مجازی پر شده بود از "روز دختر مبارک" و تصاویر پدرانی که در کنار کیک و گل، روی دخترانشان را می بوسیدند و چهره خندانشان داغِ نبود پدر را بر دل دختران شهدا سنگین می کرد، خبر برگشت شهدای مدافع حرم در کنار دخترانشان بهترین هدیه در این روز بود.
انگار همه باباها می دانند که چه موقع برسند، آن هم این مردانی که تمام وجودشان پر بود از مجاهدت و خدمت و مهربانی؛ و حتی خون پاکشان هم برای وطن عزت و اقتدار است.
از آن روزی که شهدایی چون بلباسی و شیری روی دخترشان را بوسیدند و عازم شدند، روزهای زیادی گذشته. در این سال ها فرزندانشان بیشتر از سنشان بزرگ شده اند و بسیاری حرف ها را به ناحق شنیده اند که بااینکه طعنه و زخم زبان است برای خانواده های مدافع حرم، اما حقیقت چیز دیگری است.
اینکه مدافعان حرم در مقابل مجاهدت ها و ایستادگی ها پول گرفتند و راهی این راه پر خطر شدند سال هاست که به ناحق شنیده می شود و دل خانواده هایشان را بیشتر به درد می آورد، اما در مقابل دیدن لحظات تنهایی و دلتنگی خانواده های این شهدا نمی توان باور کرد که هیچ پدری راضی شود در مقابل پول، فرزندش را در حالی تصور کند که بجای نوازش روی پدر، قاب عکسش را نوازش کند!
منبع: پرسی بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب