بازار ایران به طراح لباس نیاز ندارد
به گزارش پرسی بلاگ، طراح لباس اظهار داشت: در کشور احتیاجی به تخصص طراحی لباس در بازار کار احساس نمی شود و اگر کسی قصد طراحی لباس داشته باشد، باید برند شخصی خودش را راه اندازی کند.
المیرا سلمانیان طراح لباس در گفت و گو با خبرنگار مهر، با اشاره به این مورد که طراحی در کشور مورد توجه قرار نمی گیرد، اظهار داشت: در دانشگاه طراحی لباس خواندم و با رشته هایی که به فشن مرتبط هستند، آشنایی دارم. در ایران، دانشگاه هایی که این رشته ها را ارایه می دهند، معمولا شامل طراحی پارچه و طراحی دوخت هم می شوند. هرچند آزمون ها و شرایط پذیرش هر رشته متفاوت می باشد. با عنایت به اسم رشته، بنظر می رسید بیشتر روی جنبه طراحی تمرکز شود و مهارت هایی مثل طراحی لباس و کار با الگو آموزش داده شود.
وی افزود: البته مباحثی مانند خیاطی هم تا حد پایه آموزش داده می شود؛ به صورتی که روش دوخت الگوهای طراحی شده را بدانید. همین طور ما نرم افزارهای در رابطه با طراحی را هم یاد گرفتیم که شامل طراحی دوبعدی و سه بعدی و ایجاد الگوهای دیجیتال بود.
این طراح لباس اظهار نمود: اما وقتی وارد بازار کار شدم، با واقعیت متفاوتی رو به رو شدم. بیشتر کارهای موجود در بازار حول محور خیاطی یا الگوسازی بودند، نه طراحی لباس به مفهوم خلاقانه آن. مدتی هم به عنوان کارآموز خیاط یا الگوساز فعالیت کردم تا بتوانم تجربه بیشتری کسب کنم، اما متوجه شدم که این مسیر برای من جالب نیست و به علایق من نزدیک نیست. در حقیقت، به عنوان یک طراح انتظار داشتم بتوانم خلاقانه طراحی کنم و ایده هایم را روی کاغذ یا نرم افزار پیاده کنم، اما در عمل بیشتر کارها آماده کردن الگو برای خیاطان یا کپی کردن ایده های موجود بود.
در کشور احتیاجی به تخصص طراحی لباس در بازار کار احساس نمی شود
وی اضافه کرد: بسیاری از دوستان و همکلاسی هایم که همین رشته را خوانده اند هم به صورتی از خرید نکردن محض طرح شکایت دارند. جالب اینجاست که اسم رشته طراحی لباس است، اما انگار در کشور ما نیازی واقعی به چنین تخصصی در بازار کار حس نمی گردد. به طور عمده فضا طوری است که اگر کسی قصد طراحی لباس داشته باشد، باید برند شخصی خودش را راه اندازی کند. در غیر این صورت، فرصتهای کاری محدودی برای طراحان وجود دارد.
سلمانیان اظهار داشت: یکی از تجربیات من یادگیری یک نرم افزار تخصصی طراحی لباس بود که قابلیت ایجاد مانکن سه بعدی را داشت. با این نرم افزار می توان الگوهای لباس را طراحی کرد، آنها را روی مانکن سه بعدی اعمال کرد و حتی حرکات مانکن را بررسی کرد تا تناسب و جزییات طرح بهتر ارزیابی شود. اما چنین نرم افزارهایی هنوز در ایران جا نیفتاده اند و به ندرت جایی پیدا می شود که از این فنآوری ها استفاده نماید. در صورتیکه استفاده از این برنامه ها می تواند به شدت روند طراحی را مؤثرتر و حرفه ای تر کند.
این طراح لباس اشاره کرد: وقتی به وضعیت کنونی نگاه می کنم، سؤالی که پیش می آید اینست که اگر بازار کار احتیاجی به طراح ندارد، چرا این رشته در دانشگاه ها تدریس می شود؛ همین مسأله سبب چالش هایی برای افرادی مثل من شده که با علاقه وارد حوزه طراحی لباس شدند اما در نهایت با فقدان فرصتهای خلاقانه روبرو شدند.
وی تصریح کرد: زمانیکه شما قصد دارید یک طرح یا کالکشن جدید، مثل کالکشن زمستانی، طراحی کنید، معمولا ابتدا روی کاغذ ایده های اولیه را رسم می کنید؛ مثلا مشخص می کنید نوع دوخت، برش ها و مدل کلی چه طور باشد. اما وقتی با نرم افزاری سه بعدی کار می کنید، می توانید تمام جزییات مثل پشت کار، جلوی کار، نیمرخ، دوخت ها و برش های دقیق را با جنس پارچه مشاهده کنید. این تکنیک سبب می شود خیلی راحتتر تصور کنید که در نهایت طرح شما چه شکلی خواهد بود.
هویت فرهنگی و زیبایی شناسی ایرانی همیشه نقش مؤثری در جلب توجه مخاطب دارد
سلمانیان اظهار داشت: اکنون نرم افزارهایی که این توانایی را ارایه می دهند، در ایران بگونه ای محدود وجود دارند. بیشتر مواقع جهت استفاده از چنین نرم افزارها باید به شکل شخصی فعالیت کنید و کارتان را در پلت فرم های خارجی به فروش برسانید. اما برای کارهای داخلی و عمومی کمتر نرم افزارهایی با این استاندارد وجود دارد.
وی اضافه کرد: در مورد میزان استفاده از مطالب دانشگاهی در کار واقعی، باید اظهار داشت که از دید من این مورد کاملا بستگی به رشته و نحوه آموزش دارد. برخی استادها واقعا دلسوز هستند و مطالب علمی و عملی مناسبی ارایه می دهند، اما گاهی بعضی مفاهیم یا دروس به قدری پیچیده شده اند که یادگیری آنها خیلی سخت است. بطور مثال، مباحثی مثل مولاژ یا استفاده از نرم افزارهای طراحی الگو بطور مستقیم کاربرد دارند و در بازار کار مفید واقع می شوند.
این طراح لباس اشاره کرد: یکی دیگر از نکات مهم در طراحی لباس در ایران، الهام گرفتن از المان های ایرانی و اسلامی است. طراحان داخلی معمولا باید این موارد را درنظر بگیرند، چون جامعه هدف آنها به چنین فرهنگ هایی نزدیک است. بعنوان مثال، گاهی استفاده از عناصر معماری ایرانی به صورت غیرمستقیم در طرح لباس ها می تواند جذاب باشد. از چنین الهاماتی می توان بشکلی بهره برد که برای مخاطب واضح و قابل فهم باشد ولی هم زمان زیاده روی نکرده و طبیعی عمل کند. این گونه تغییرات بستگی به گروه سنی مخاطبان هدف هم دارد؛ ازاین رو نمی توان طرح های یکسانی را برای همه گروههای سنی استفاده نمود. هویت فرهنگی و زیبایی شناسی ایرانی همیشه نقش مؤثری در جلب توجه مخاطب داشته و می تواند پتانسیل هایی زیادی برای خلاقیت طراحان فراهم آورد.
منبع: پرسی بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب