داوود امیریان مطرح كرد؛
ادبیات طنزمان فقیر است
به گزارش پرسی بلاگ داوود امیریان نویسنده كودك و نوجوان اظهار داشت: ما با فقر ادبیات طنز مواجهیم و در ادبیات بزرگسال هم نویسنده طنز نداریم.
به گزارش پرسی بلاگ به نقل از مهر، برنامه تلویزیونی شب روایت سه شنبه شب ۱۳ اسفند در گفتگو با داوود امیریان، از آنتن شبكه چهار سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش گردید.
امیریان در این برنامه درباره مواجهه طنزگونه مردم با شرایط فعلی كشور و بیماری كرونا اظهار داشت: این، یك واكنش روانی است و فكر می كنم كه برخی از ما ترس را دوست داریم؛ مثل فیلم های ترسناكی كه گاهی دوست داریم ببینیم و ترسشان هم شیرین و دوست داشتنی است. اما در كل، وظیفه یك هنرمند این است كه بتواند روحیه مردم را حفظ كند.
در ادامه مجری برنامه اظهار داشت: ما شما را با دو قید طنز نویس و دیگر اینكه برای نوجوانان می نویسید، می شناسیم؛ مثل «رفاقت به سبك تانك» كه همین سبب می شود بگویند آثار شما طنز نیست. شما چقدر این را قبول دارید؟ كه امیریان در پاسخ اظهار داشت: نظرتان قابل احترام است. من خودم به این فكر نكرده ام كه آثارم بانمك است یا طنز. بهرحال شیرین نوشتن خودش یك سبك است ولی همیشه تلاش كرده ام كارهایم شیرین باشند نه سوهان روح.
این نویسنده در ادامه اظهار داشت: اینگونه نبوده كه من از پیش بخواهم سراغ طنز بروم. دوستانی مثل داوود غفارزادگان و رضا بایرامی گفتند تلاش كن طنز بنویسی و خودم هم خیلی دوست داشتم اما ما با فقر ادبیات طنز مواجهیم و در ادبیات بزرگسال هم نویسنده طنز نداریم. برای مردمی كه در هر شرایطی خودشان طنز درست می كنند، طنز نوشتن خیلی دشوار می باشد.
امیریان همینطور درباره كتاب «جام جهانی در جوادیه» خود اظهار داشت: در این كتاب، برای من خودباوری نوجوانان اهمیت داشت كه نوجوانان این نكته را فهمیدند. این كه بچه ها بدون اینكه از كسی كمك بگیرند و مشكلاتشان را خودشان حل كنند، برایم مهم بود. زمان جنگ هم، بسیاری از فرماندهانی كه توانستند سرنوشت ساز شوند، افرادی بودند كه از نوجوانی به جوانی قدم گذاشته بودند.
مجری برنامه در بخش دیگری اظهار داشت: شما تجربه اقتباس و فیلنامه نویسی دارید اما چرا اثری مثل جام جهانی در جوادیه، تبدیل به نسخه تصویری نمی شود؟ كه امیریان اظهار داشت: نهادهایی مثل فارابی، حوزه هنری و سیما فیلم بیشتر كارشكنی كردند. امروز تهیه كننده برای كارگردان و بازیگر هزینه می كند اما برای فكر و اندیشه این كار را انجام نمی دهد.
وی همینطور درباره ابولفضل زرویی نصرآبادی نویسنده و شاعر طنزنویس فقید اظهار داشت: من با ابولفضل زرویی نصرآبادی رفاقتی نداشتم. اما كارهایش را دوست داشتم و واقعا جایش خالی است. ما هركدام از این ها را كه از دست می دهیم، انگار یك گنجینه گرانبها را از دست داده ایم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب