داستانی از سفر فرخان برای دیوکشی
پرسی بلاگ: رمان دیو کشی با شخصیت های تخیلی و افسانه ای، روایتی ماجراجویانه و هیجان انگیز دارد که در دل تاریخ ایران و در قرن چهارم هجری روایت می شود.
به گزارش پرسی بلاگ به نقل از مهر، رمان «دیوکشی» نوشته ابوالفضل منفرد در نشر عنوان منتشر گردید. این کتاب با شخصیت های تخیلی و افسانه ای، روایتی ماجراجویانه و هیجان انگیز دارد که در دل تاریخ ایران و در قرن چهارم هجری روایت می شود.
نشر عنوان در معرفی این اثر آنرا روایتی ناب و نو از رویکرد ادبی و داستان پردازانه به تاریخ و جغرافیای ایران قدیم دانسته است. رمانی که مؤلف آن با بهره مندی از ظرافت ها و ظرفیتهای ادب و فرهنگ ایرانی تصویری بدیع از موجودات تخیلی و سفرهای شگفت آور در محیطی آشنا با انسان ایرانی خلق کرده است. ابوالفضل منفرد، نویسنده رمان «دیوکشی» متولد ۱۳۵۵؛ نویسندگی را از خانه داستان سرو قم آغاز نموده و تابحال چند عنوان کتاب از او انتشار یافته است.
رمان «دیوکشی» داستان فَرُّخان پسر امیر شهر بُندَرَخش است که به دنبال طلسم شدن این شهر و دزدیده شدن الماس سیاه توسط «غولان» در جستجوی آن به جنگ و گریز طولانی مشغول می شود و الماس سیاه را به کمک درویش پیدا می کند. با لمس الماس سیاه نیمی از بدن او شبیه غولان می شود. او همیشه نیمی از صورت خویش را می پوشاند تا دیگران از او نگریزند. فرخان و درویش بعد از گذشتن از جنگل اوهام به شهر ری می رسند و در آن جا با فردی به نام «ابوسعید» آشنا می شوند که برای عبور از دروازه ری به آنها قول مساعد می دهد اما در روز موعود به آنها خیانت می کند. فرخان ابوسعید را می کشد و با دو تن از افراد او بسمت بندرخش می روند.
آن ها از بیابان عبور می کنند و به واحه ای می رسند که غولان آدم های آنرا کشته یا به اسارت گرفته. فقط زنی به نام «ماه منیر» از آن میان زنده مانده است. آنها بعد از عبور از واحه ای دیگر به قلعه ای می رسند و فرخان باردیگر با غولان روبرو می شود. در فصل آخر فرخان به بندرخش بازمی گردد و پس گذاشتن الماس سیاه در برج سفید، مردم بندرخش زندگی خویش را بازمی یابند و فرخان برای پس گرفتن صورت خود راهی دماوند می شود.
رمان «دیوکشی»، در ۳۰۲ صفحه، قطع رقعی با جلد سخت و بشکل نفیس همراه با نقشه سفر و واژه نامه اختصاصی با قیمت ۶۴۰ هزار تومان در نشر عنوان منتشر و عرضه شده است. بطور خلاصه رمانی که مؤلف آن با بهره مندی از ظرافت ها و ظرفیت های ادب و فرهنگ ایرانی تصویری بدیع از موجودات تخیلی و سفرهای شگفت آور در محیطی آشنا با انسان ایرانی خلق کرده است. در فصل آخر فرخان به بندرخش بازمی گردد و پس گذاشتن الماس سیاه در برج سفید، مردم بندرخش زندگی خویش را بازمی یابند و فرخان برای پس گرفتن صورت خود راهی دماوند می شود.
منبع: persiblog.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب