در یك تحقیق تازه بررسی شد
دختران نسل زد چه نگاهی به آموزش آنلاین دارند؟
پرسی بلاگ: نسل جوان امروز بیشتر از هر زمان دیگری با فناوری دیجیتال پیوند خورده است و آموزش آنلاین برای خیلی از آنان تنها یک شیوه جایگزین در تحصیل نیست، بلکه بخشی جدانشدنی از سبک زندگی روزمره به شمار می آید.
به گزارش پرسی بلاگ به نقل از ایسنا، در دهه های اخیر، آموزش آنلاین به یکی از بزرگ ترین تحولات در نظام های آموزشی دنیا تبدیل گشته است. ظهور اینترنت پرسرعت، اپلیکیشن های آموزشی و بسترهای دیجیتال، آموزش الکترونیکی را به مرحله ای رسانده که دیگر صرفا مکمل کلاس های حضوری نیست، بلکه گاهی جایگزین اصلی آن شده است. تجربه دوران همه گیری کرونا به این روند شتاب بیشتری بخشید و خیلی از دانشگاه ها و مدارس به ناچار به این شکل از آموزش روی آوردند. اما نکته مهم اینجاست که تجربه آموزش آنلاین برای گروههای اجتماعی مختلف یکسان نیست. نسل زد، که شامل متولدین میانه دهه هفتاد تا پایان دهه هشتاد خورشیدی می شود، به سبب رشد در بستر دیجیتال، نگاه ویژه ای به این نوع آموزش دارد. برای این نسل، اینترنت و فناوری نه ابزاری جداگانه، بلکه بخشی طبیعی از زیست روزمره است. آنها از همان کودکی با گوشیهای هوشمند، شبکه های اجتماعی و نرم افزارهای آموزشی آشنا شده اند و بدین سبب انتظارات خاصی از آموزش آنلاین دارند.
در عین حال، تفاوت های جنسیتی و شرایط اجتماعی می تواند این تجربه را تغییر دهد. دختران نسل زِد، علاوه بر مزایای استفاده از آموزش آنلاین، ممکنست با چالش هایی مانند احساس انزوای اجتماعی، فشارهای روانی یا محدودیت دسترسی به ابزار دیجیتال مواجه شوند. چنین شرایطی می تواند کیفیت یادگیری آنان را تحت تاثیر قرار دهد و حتی به نابرابری های آموزشی دامن بزند. با این وجود، خیلی از این دانشجویان بدنبال کسب مهارت های عملی و دیجیتال هستند تا بتوانند در بازار کار آینده موفق شوند. درنتیجه، بررسی نگاه این گروه به آموزش آنلاین، بخصوص از منظر تجربه زیسته دختران، می تواند شناخت جدیدی از کارکردها و محدودیت های این شیوه آموزشی ارائه کند.
در ارتباط با این موضوع، بتول صیفوری طغرالجردی، استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور تهران، به همراه یکی از همکاران دانشگاهی خود، پژوهشی را انجام داده اند. آنان با محوریت دانشجویان دختر شهر کرمان از نسل زد، به بررسی این مساله پرداخته اند که این گروه آموزش آنلاین را به چه صورت معنا می کنند و چه انتظاراتی از آن دارند.
برای اجرای این پژوهش، محققان ۱۸ دانشجوی دختر نسل زد را انتخاب نموده و با آنها مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته انجام دادند. داده های حاصل از این گفت وگوها تحلیل شدند. به زبان ساده، این مطالعه کوشید تجربه ها و نگاه های این دانشجویان را از دل گفت وگوهایشان بیرون بکشد و دسته بندی کند.
یافته های پژوهش نشان دادند آموزش آنلاین برای این گروه، مفهومی چندبعدی دارد. شش مضمون اصلی از دل داده ها بیرون آمد: انعطاف پذیری و استقلال، توسعه فنی در آموزش آنلاین، استفاده از متاورس، لزوم نگاه بلند مدت به آموزش آنلاین، یادگیری مهارت های دیجیتال و تعامل اجتماعی مجازی.
دانشجویان گفتند آموزش آنلاین به آنها امکان می دهد که مابین تحصیل و اشتغال تعادل برقرار کنند و این خصوصیت بخصوص برای آنهایی که به استقلال فردی اهمیت می دهند، پرارزش است.
نتایج همینطور آشکار کرد که فناوری های نوظهور، همچون متاورس، می تواند به کاهش احساس انزوا کمک نماید و کیفیت یادگیری را افزایش دهد. به باور این دانشجویان، آموزش آنلاین نباید تنها یک چاره موقتی باشد، بلکه باید به عنوان بخشی از برنامه ریزی بلند مدت آموزشی کشور درنظر گرفته شود. مضمون نهائی پژوهش، یعنی «آموزش آنلاین مبتنی بر فناوری، کیفیت و تعامل»، نشان میدهد که برای موفقیت این نوع آموزش، ترکیب سه عنصر اصلی ضروریست.
بر اساس این نتایج، اهمیت آموزش آنلاین فراتر از یک جایگزین موقت برای کلاس های حضوری است. این شیوه آموزشی می تواند مهارت های دیجیتال را تقویت کند، فرصت یادگیری شخصی سازی شده فراهم آورد و حتی عدالت آموزشی را ارتقا دهد؛ مشروط بر آن که زیرساخت های فنی و دسترسی برابر برای همه فراهم گردد. برای نسل زد، که بدنبال تجربه های نو و تعاملات دیجیتال است، این مساله اهمیتی دوچندان دارد.
پژوهش حاضر در نهایت نشان میدهد که آینده آموزش آنلاین وابسته به سرمایه گذاری در فناوری های نو، ارتقاء کیفیت محتوا و ایجاد فرصت های تعامل مجازی است. اگر مسئولان به جای نگاه کوتاه مدت، سیاستهای پایدار برای توسعه این شیوه آموزشی طراحی نمایند، نسل زد می تواند از آموزش آنلاین نه فقط برای یادگیری، بلکه برای ورود مؤثر به جامعه و بازار کار بهره مند شود.
قابل ذکر است این مطالعه در «فصلنامه علوم اجتماعی» دانشگاه فردوسی مشهد انتشار یافته است؛ نشریه ای وابسته به دانشگاه فردوسی و انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات که به انتشار پژوهش های نوین در عرصه علوم اجتماعی می پردازد.
خلاصه اینکه آنان با تمرکز بر دانشجویان دختر شهر کرمان از نسل زد، به بررسی این مسئله پرداخته اند که این گروه آموزش آنلاین را چگونه معنا می کنند و چه انتظاراتی از آن دارند. به باور این دانشجویان، آموزش آنلاین نباید تنها یک چاره موقتی باشد، بلکه باید بعنوان بخشی از برنامه ریزی دراز مدت آموزشی کشور دیده شود. قابل ذکر است این مطالعه در فصلنامه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد انتشار یافته است؛ نشریه ای وابسته به دانشگاه فردوسی و انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات که به انتشار پژوهش های نوین در زمینه علوم اجتماعی می پردازد.
منبع: پرسی بلاگ
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب