یادی از متفكر همراه امام خمینی؛
فقیهی که در دوره رضاخان به مذهب ستیزی نشریات اعتراض کرد
پرسی بلاگ: آیت الله میرزا ابوالفضل نجم آبادی از فقهای حوزه علمیه تهران بود که در اوایل دوران رضاخان اعتراض سختی به مذهب ستیزی در بعضی نشریات کرد. او همچون اصحاب و دوستان نزدیک امام خمینی(ره) بود.
خبرگزاری مهر _گروه فرهنگ و ادب: آیت الله میرزا ابوالفضل نجم آبادی، همچون فقهای معاصر و مدرس نامدار حوزه علمیه تهران بود که به سال ۱۲۷۷ به دنیا آمد و در سال ۱۳۴۴ از دنیا رفت. او بعد از طی مقدمات ادبیات عرب در مدرسه شیخ هادی (میرزا عیسی وزیر) در مدرسه مروی تهران به فراگیری سطح، نزد پدرش آیت الله شیخ محمد تقی مجتهد نجم آبادی (فرزند ارشد شیخ هادی نجم آبادی) و آیت الله میرزا مسیح طالقانی پرداخت. بعد از فراغت از این مرحله مبانی علوم عقلی را از حاج فاضل عراقی و سید محمد فاطمی قمی، از نویسندگان قانون مدنی ایران آموخت.
پس از وفات پدرش به قصد حج و اقامت در عتبات عالیات از تهران خارج شد و بعد از ادای فریضه حج به مدت هفت سال در نجف اشرف به تحصیل پرداخت. میرزا محمدحسین غروی نائینی، آقا سید ضیاالدین عراقی و آیت الله سید ابوالحسن موسوی اصفهانی از استادان او در زمینه علمیه نجف بودند.
سفرهای تحقیقی به بلاد اسلامی
آیت الله نجم آبادی بعد از کسب درجه اجتهاد و قبل از بازگشت به تهران به سیر آفاق و انفس پرداخت و سفرهای تحقیقی و تبلیغی به کشورهای اسلامی از جمله، سوریه، لبنان، مصر و فلسطین داشت. در این سفرها با عالمان اهل سنت به گفت وگوهای علمی پرداخت. آن مناظرات علمی انگیزه ترجمه کتاب «المراجعات» علامه شرف الدین را در پی داشت.
وی درباره ی علت انگیزه این کتاب در یکی از یادداشت های خود چنین نوشته است: «اندیشه ای که سالیا دراز در سر اغلب مسلمانانِ روشن ضمیر بوده این که: تفرقه و پراکندگی را از میان فرقه های مسلمانان به ویژه شیعه و سنی برداشته و رشته الفت و مهر را جایگزین آن کنند. این جانب نیز این فکر را در سر داشتم، تا این که در سال ۱۳۴۲ قمری مطابق ۱۳۰۲ شمسی به سفر حج مشرف شدم. در همین سال درصدد بودم که از آداب و روش دینی و عادی مردمِ سرزمین حجاز و عموم اهل سنت آگاه شوم، تا نظر و باور آنان را نسبت به جامعه شیعی به دست آورم.
حسن اتفاق در آن سال مراسم حج و سفر حاجیان نسبتاً طولانی شد. تقدیر این بود که از شام به سمت مدینه منوره برویم. این مسیر به طور معمول به وسیله قطار در حدود دو روز طی می شد ولی ما به عللی با ماشین حرکت کردیم… این مسافرت از ۱۵ تا ۳۰ روز طول کشید. حاجیان در میان راه در هر شهر، قصبه و دهکده ای مانند معان، عمان و تبوک اقامت می کردند یا مدتی در صحرا و بیابان به سر می بردند، نگارنده که جز آن جمع بودم وقت را مغتنم شمرده با مردم آن نواحی و سایر مناطق عربستان و همسفرانی که رفیق راه و اغلب سنی بودند، مأنوس گشته و با طرح دوستی کم و بیش صحبت های مذهبی به میان می آوردم. بدین امید که سودایی که در سر بوده عملی کنم، شاید تا حدودی از اختلاف شیعه و سنی کاسته شود.»
آیت الله ابوالفضل نجم آبادی در ششم آبان ۱۳۰۶ به همراه گروهی از دانش آموختگان حوزه نجف نامه ای را به ریاست وقت مجلس شورای ملی نوشت و به مذهب ستیزی برخی مطبوعات و کارهای حزب ایران نو اعتراض کرد.
بازگشت به ایران و حضور در درس شیخ عبدالکریم حائری
در سال ۱۳۰۹ به تهران بازگشت و در مسجد جدش شیخ هادی نجم آبادی واقع در محله سنگلج به تدریس و تبلیغ پرداخت. در مان ایام مدتی در شهر قم از درس آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، احیاگر حوزه مقدسه علمیه قم، بهره مند شد. در سالهای پایانی عمر، نماینده آیت الله العظمی سید حسین طباطبایی بروجردی در شهر تهران بود و در سال ۱۳۳۵ به دستور ایشان و به همراه خطیب نامدار شیخ محمدتقی فلسفی، در اجلاس تقریب مذاهب اسلامی در کشور پاکستان شرکت کرد.
آیت الله نجم آبادی با امام خمینی (ره) نیز روابط گرمی داشت بطوریکه در ۱۲ مرداد ۱۳۱۶ در شفر مشترک به تبریز از کتابخانه تربیت آن شهر دیدار کردند. اعتراض به تصویب نامه انجمن های ایالتی و ولایتی در سال ۱۳۴۱ و ارسال نامه اعتراضی به سفیر وقت ترکیه در ایران بعد از تبعید امام خمینی به آن کشور در سال ۱۳۴۳ از دیگر کارهای سیاسی این فقیه برجسته در دوره پهلوی است.
میرزا ابوالفضل نجم آبادی از حامیان نشریه آئین اسلام به مدیریت نصرالله نوریانی بود. تا آخر عمر در مدرسه سپهسالار تهران، کتاب های رسایل و مکاسب شیخ مرتضی انصاری و شرح منظومه حکیم سبزواری را تدریس می کرد. وی در سن ۶۸ سالگی بر اثر بیماری سرطان درگذشت و پیکرش بعد از اقامه نماز به وسیله آیت الله سیدمحمدرضا گلپایگانی در حرم حضرت معصومه در قم به خاک سپرده شد. فرزندانش روایت کرده اند که این عالم برجسته از حرف لغو پرهیز می کرد و بسیار اهل مطالعه بود. بیشتر اوقات یا درحال خواندن بود و یا درحال نوشتن، علاقه بسیاری به گل و گیاه و درخت داشت و همچون کارهای ایشان در منزل پرورش دادن گیاهان بود.
مکتوبات آیت الله ابوالفضل نجم آبادی
آثار این مجتهد هفت عنوان کتاب به زبان های عربی و فارسی است که در سالهای اخیر با پیگیری فرزندش محمدعلی نجم آبادی و بعد از تحقیق و ویراستاری علمی به وسیله مؤسسه آیت الله العظمی بروجردی در قم تجدید چاپ شده است: «الاصول: تقریرات درس آیت الله نایینی و آقا ضیاالدین عراقی» در سه مجلد، الرسایل الفقیه، کتاب القضا، حاشیه مکاسب، کشکول، مجموعه مقالات فارسی (توحید نجم آبادی)، ترجمه المراجعات در دو جلد.
در ۳۱ فروردین ۱۳۸۷ شمسی آئین بزرگداشت میرزا ابوالفضل نجم آبادی در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی اجرا شد. مهدی محقق رییس وقت آن انجمن فقه و اصول را در مدرسه سپهسالار تهران از میرزا ابوالفضل نجم آبادی فرا گرفته است.
معرفی کتاب
مدخل آیت الله میرزا ابوالفضل نجم آبادی در کتاب «علمای مجاهد استان البرز» یکی از بهترین زندگینامه های در معرفی این دانشمند برجسته است. اولین چاپ این کتاب در پاییز ۱۳۹۷ با شمارگان ۱۱۰۰ نسخه در ۳۲۸ صفحه توسط نشر شاهدان البرز (وابسته به ستاد کنگره شهدای استان البرز) در دسترس مخاطبان قرار گرفت. سومین چاپ این کتاب نیز در اردیبهشت ۱۳۹۸ با شمارگان ۴۰۰ نسخه منتشر گردید. عسکری در این کتاب با روش پژوهش اسنادی، زندگی و زمانه و آرمان های ۷۴ تن از علمای مجاهد البرز را روایت کرده است. باتوجه به رویکرد عسکری در نگاه به زندگی این شخصیت ها می توان اظهار داشت که آنها در ۵۷ زمینه، مبارزات خود با استعمار، استثمار، صهیونیسم، جریان ها و فرقه های ضاله در ایران و دیگر کشورها سامان داده اند.
همچنین به تاریخ ۱۳۸۷ نیز کتابی در زمره مجموعه زندگینامه های انجمن آثار و مفاخر فرهنگی منتشر گردید با عنوان «زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی آیت الله حاج میرزا ابوالفضل نجم آبادی» در شمارگان ۱۴۰۰ نسخه، ۲۱۰ صفحه و بهای ۲، ۵۰۰ تومان که شامل مقالات بسیار مفیدی است در زندگینامه و منظومه فکری و طریق سیر و سلوک اجتماعی این فقیه و متفکر برجسته و اثرگذار.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب