محققان هشدار دادند
عناصر اصلی گوشیهای همراه كمیاب خواهد شد
به گزارش پرسی بلاگ خراسان رضوی با افزایش چشم گیر فروش گوشیهای هوشمند، سهم این دستگاه ها در اتلاف و انتشار کربن هم افزایش پیدا کرده است. تولیدکنندگان باید منابع خویش را حفظ کنند چونکه در ۱۰۰ سال آینده ۶ عنصر اصلی تلفن های همراه تمام خواهد شد و برای مقابله با مشکل زباله های الکترونیکی به تغییر در مدلهای تجاری و عادات مصرف کننده نیاز است. تعمیر گوشیها، کلیدی برای حفظ منابع، مقابله با زباله های الکترونیکی و تغییرات آب وهوایی و ایجاد اقتصاد مدور برای الکترونیک است.
به نقل از ویفروم، در سال ۲۰۱۸ حدودا از هر ۱۰ نفر چهار نفر یک گوشی هوشمند داشته و این تعداد به سرعت درحال رشد است. این رشد به علت فروش مداوم دستگاه ها (بیش از یک میلیارد در سال) و عرضه کامپیوتر های جیبی است. تعیین میزان تأثیر بیش از اندازه گوشیهای هوشمند بر رفتار انسان دشوار است چونکه آنها بخشی از یک تحول دیجیتال هستند و به انقلابی در ارتباطات، شمول مالی و بهره وری کشاورزی منجر شدند.
با افزایش چشم گیر فروش گوشیهای هوشمند، سهم این دستگاه ها در جریان های زائد و انتشار کربن هم افزایش پیدا کرده است. گوشیهای هوشمند بدون صدمه رساندن به زمین، می توانند برای تأمین انرژی و بهبود زندگی موثر باشند و این در صورتی امکان پذیر است که در چرخه عمر آنها تجدیدنظر نماییم و فراتر از بازیافت بیاندیشیم.
آلاینده ها و زباله ها
۸۵ تا ۹۵ درصد انتشار کربن در گوشیهای هوشمند مرتبط به مرحله تولید است. البته کل اثر کربن سالانه تولیدی گوشیهای همراه بسیار زیاد و حداقل برابر با انتشار سالانه کربن یک کشور کوچک است. همینطور گوشیهای هوشمند حدودا ۱۰ درصد زباله های الکترونیکی جهان را می سازند و این رقمی است که بیشتر از ۵۰ میلیون تن را در سال ۲۰۱۹ شامل شده است. این جریان ها بسیار آلوده و بسیار هدردهنده هستند چونکه ارزش بالقوه مواد اولیه در زباله های الکترونیکی در سال ۲۰۱۹، ۵۷ میلیون دلار ارزیابی شده است. در همین حال نرخ بازیافت در سرتاسر بخش الکترونیک در سال ۲۰۱۹ تنها ۱۷ درصد بوده است.
با رشد فروش، فلزات گرانبها و مواد مورد نیاز برای تولید گوشیهای هوشمند کمیاب شده اند. کمبود ریز تراشه که بیشترین تأثیر را در صنعت خودرو می گذارد، تولیدکنندگان گوشیهای هوشمند را برای تأمین تقاضا متضرر خواهد نمود. در حالیکه بازیافت گوشیهای هوشمند زمانی که عمر آنها به پایان برسد انجام می شود، استفاده از گوشی برای مدت طولانی تر و به حداقل رساندن تعداد موارد برای بازیافت سبب استفاده بیشتر از مواد برای مدت بیشتر خواهد شد و جریان های هدررفتن را کاهش داده و انرژی کمتری برای فرآیندهای بازیافت مصرف میکنند.
ازاین رو افزایش طول عمر گوشی هوشمند باید برای همه ذی نفعان، یک هدف اصلی باشد که تلاش در کاهش ضایعات الکترونیکی دارند. گوشیهای هوشمند در ایالات متحده آمریکا حدودا هر سه سال تعویض می شوند. در طرح جدید، افزایش طول عمر گوشیهای هوشمند به ۳۳ درصد (جایگزینی چهار سال به جای سه سال) می تواند مانع از انتشار سالانه کربن برابر با انتشار سالانه کل کشور ایرلند شود. بعلاوه، استفاده طولانی مدت از گوشیها به صورت منظم سبب کاهش جریان زباله های مورد نیاز برای بازیافت خواهد شد. با فرض ۶۰ سال مالکیت گوشیهای هوشمند و افزایش طول عمر گوشیهای هوشمند از سه به چهار سال محققان گفتند که در این زمان، تغییر ۲۰ گوشی هوشمند به ۱۵ گوشی هوشمند انجام می شود.
تمدید طول عمر گوشیهای هوشمند کار ساده ای نیست. اولا، تولیدکنندگان برای اطمینان از جریان فروش در آینده از برنامه هایی استفاده می نمایند که تنها برای مدت معینی قابل استفاده می باشد همینطور گوشیها معمولاً قابل تعمیر یا استفاده مجدد نیستند به این مفهوم که تعویض قطعات متوقف شده از کار، اغلب بسیار دشوار یا حتی غیر ممکن است. کلارا آمند، محقق در زمینه گوشیهای هوشمند از دانشگاه لوپانا آلمان اضافه کرد: برای از بین بردن زباله های الکترونیکی، باید برای سازندگان، عرضه دهندگان خدمات و مصرف کنندگان تعمیرات ارزان و مناسب باشد.
تغییرات پیش رو
در حالیکه کشورها از اقتصاد مدور استقبال می کنند، دسترسی به تعمیرات بخصوص در اروپا به آرامی تغییر می کند. تولیدکنندگان هم گوشیهای هوشمند قابل تعمیر و قابل ارتقاء را عرضه می کنند و خدمات تعمیرات الکترونیکی هم به آرامی در دسترس مصرف کنندگان قرار خواهد گرفت.
ابتکارات مالی هم نویدبخش خواهد بود. مشوق های مالیاتی در سوئد، به ارزش حدودا ۲۵۰۰ یورو برای تعمیرات لوازم خانگی و طرح های مشابه در اتریش عرضه شده است. با تشویق تعمیرات، عرضه دهندگان باید خدمات بیشتری روانه بازار و سطح بالاتری از رقابت را فراهم نمایند و قیمت های بالا را برای مصرف کنندگان کاهش دهند.
حق تعمیر باید در مورد به روزرسانی های نرم افزار هم اعمال شود، به این مفهوم که تولیدکنندگان دیگر نمی توانند بعد از مدت زمان تعیین شده (اغلب پنج سال) از به روزرسانی نرم افزار اجتناب کنند. چنین تغییراتی می تواند سبب استفاده بیشتر از گوشیها شود. این تغییر همینطور به نگاههای جدید در تجارت نیاز دارد. در حالیکه گوشیها اغلب از راه قراردادهای ۱۸ تا ۲۴ ماهه فروخته شده اند در انتهای دوره قرارداد بازگردانده شوند و این مورد به تولیدکنندگان این امکان را می دهد که کلیه مواد اولیه موجود در محصولات خویش را پس بگیرند و آنها را برای دومین بار، سوم یا چهارم نوسازی کنند. رویکرد دیگر در این حوزه استفاده از طرح های واریز برای ایجاد انگیزه در بازگشت گوشیهای خریداری شده است. ایده های دیگر شامل عرضه راهکارهایی برای تشویق کارکنان جهت استفاده از فقط یک گوشی به جای چندین دستگاه است.
امکان دارد گوشیهای هوشمند و وسایل الکترونیکی قابل مشاهده ترین جریان زباله نباشند، اما باید سریعا مورد رسیدگی قرار گیرند. وقتی صحبت از جریان های زباله گوشیهای هوشمند می شود، باید در نظر بگیریم که جهان روی یک مین طلای واقعی نشسته است و اطمینان از این که این مواد تا زمانی که امکان دارد در گردش باقی بمانند و بعد از آن هدر نرود از نظر اقتصادی کارآمد و برای محیط زیست مفید می باشد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب