توسط سازمان سمت؛
تاریخ بیزانس منتشر گردید
پرسی بلاگ: تاریخ بیزانس اثر تیموتی ای. گرِ گوری با ترجمه جواد مرشدلو توسط سازمان سمت منتشر گردید. نویسنده در این کتاب به نقد دیدگاه های رایج درباره تمدن بیزانس پرداخته است.
به گزارش پرسی بلاگ به نقل از مهر، کتاب «تاریخ بیزانس» اثر تیموتی ای. گرِ گوری توسط جواد مرشدلو ترجمه و از طرف سازمان سمت در ۴۵۴ صفحه، با شمارگان ۵۰۰ نسخه و قیمت ۷۲ هزار تومان منتشر گردید.
مترجم این کتاب در یادداشتی که بر این اثر نوشته آورده است:
«بیزانس تمدنی است که شناخت چندانی از آن نداریم. تاریخ بیزانس که آنرا می توان ادامه ساختارهای فرهنگی و تمدنی یونان و روم باستان قلمداد کرد، اغلب در ضمن پژوهش هایی ارائه شده است که گستره فراگیرتری از تاریخ تمدن غرب را پوشش می دهند. این امر را تا اندازه ای می توان بازتاب رویکرد سنتی غرب مدرن به بیزانس و تمدن آن دانست که خصوصاً از عصر روشنگری و متأثر از روایت ادوارد گیبون در انحطاط و سقوط امپراتوری روم به نگرش غالب تبدیل شد.
با این حال، امپراتوری بیزانس عمری بیش از یک هزاره داشت و مطالعه تاریخ آن، چه از نظر تماس هایی که به مدت چند سده میان بیزانس و ایران ساسانی برقرار بود و چه در پیوند با مناسبات بیزانس و مسلمانان در دوره اسلامی، برای ما اهمیت ویژه دارد. تیموتی ای. گرگوری، نویسنده این کتاب که خود متخصص سرشناس تاریخ بیزانس و استاد کرسی همین درس در دانشگاه اوهایو است، کتاب مذکور را بمنظور تدریس برای دانشجویان تاریخ نوشته است. وی هم زمان کوشیده است نگرش سنتی به بیزانس و تمدن آنرا که در سراسر متن نگاهی انتقادی به آن دارد، تغییر دهد.
چهارچوب نگارش کتاب به نحوی است که هم زمان با ارائه یک روایت سیاسی و کمابیش وقایع نگارانه، از جنبه های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و فکری تمدن مذکور نیز غفلت نشود. بخش شایان توجهی از حجم کتاب را جدول هایی تشکیل می دهد که در متن اصلی با عنوان «Box» ضبط شده و در ترجمه فارسی «گنجه» برای آن انتخاب شده است. این گنجه ها جلوه های مهم و جذابی از حیات تمدنی بیزانس را پوشش می دهند که در متن اصلی مجال بروز نداشته است.»
کورنت کهن در پیشگفتار این کتاب با اشاره به اینکه کتاب صرف مقوله سیاست و جنگ محدود نشده می نویسد «: با آنکه موضوعات مذکور به سهم خود اهمیت دارند. امیدوار هستم که درک خواننده از آنها در وهله نخست وسیله ای برای «موقعیت یابی» تاریخ بیزانس باشد و به ما اجازه دهد تا به تجربه ای از زندگی طبقات مختلف جامعه بیزانسی ها از زن و مرد دست یابیم. کانون توجه این روایت به ناچار معطوف به امپراتورها و در کل، افراد است؛ برای اینکه منابع نوشتاری موجود بیشتر درباره آنها سخن می گویند. اما در سراسر کتاب می کوشیم تا رخدادهای جنگی و سیاسی را با زندگی مردم پیوند دهیم و خواننده را به مواجهه ای شخصی با مردمان امپراتوری بیزانس فراخوانیم.»
در بخشی دیگری از این پیشگفتار نیز آمده است:
«نوشتن روایتی که فرهنگ، حیات روزمره و دین را در چهارچوبی وقایع نگارانه پوشش دهد مسائل جدی به وجود می آورد. کمترین آن این واقعیت است که سرعت تغییر و تحول پدیدارها یکسان نیست. بنابراین، بااینکه کتاب حاضر دوره حکومت های منفرد را چون ابزاری برای سازماندهی به خدمت گرفته است، مسائل دینی، جریان های فلسفی، تحولات معماری، روندهای اقتصادی نیز چندان با تغییرات تاج وتخت هم آهنگ نبوده است. با این همه، کوشیده ام که این موضوعات فراگیر را درون همان چهارچوب وقایع نگارانه فصل های کتاب بررسی کنم تا این که فصل های مستقلی به آنها اختصاص دهم و مسئله زمان را نادیده بگیرم. بدین سبب آن گاه که از موضوع جانشینی به سیاست نظامی، دین، جامعه و اقتصاد سیر می نماییم، ممکنست نتیجه اندکی آشفته به نظر رسد. گاه نیز ناچاریم دست نگه داریم و به تحولاتی بنگریم که در گستره زمانی وسیع تری صورت گرفته است و دست کم بصورت موقت از مرزهای خشک چهارچوب وقایع نگارانه بگریزیم. امیدوار هستم که خواننده نیز بتواند در این موارد با من همراهی کند و به جریان اصلی بحث و مسائل وسیع تری که در نظر دارد وفادار بماند.»
تیموتی ای. گرِ گوری در دیباچه کتاب نیز درباره نام بیزانس چنین نوشته است: «امپراتوری بیزانس در اصل همان امپراتوری روم بود که یک هزاره بعد از سقوط روم کهن به دست اقوام بربر ادامه حیات داد. وانگهی، بیزانسی ها امپراتوری خودرا ازلی می انگاشتند؛ حکومتی که خداوند بنیان نهاده بود تا از ظهور مسیح تا اختتام زمان بر بشریت فرمانروایی کند. فرهنگ و زبان یونانی در آن محوریت داشت اما چندقومی و چندفرهنگی بود؛ مسیحیت آیین مسلط و دین «رسمی» دولت بود اما ادیان یهودی و اسلام نیز اغلب تحمل می شدند (البته کژآیینان مسیحی خیر!). مرکز امپراتوری بیزانس قسطنطنیه، پایتخت «نوبنیاد» ش بود، شهری که در عصر باستان با نام «بیزانتیوم» شناخته می شد (و منشأ اصطلاح بیزانسی بود) و امروز استانبول نامیده می شود.»
همچنین در جایی دیگر از همین دیباچه می نویسد: «در این کتاب می کوشم فراتر از پیش داوری های فرهنگی مقابل بیزانس گام بردارم و بعید نیست بیشتر خوانندگان در لحن من مایه هایی از ستایش را نیز تشخیص دهند. علت آن نیست که برای امپراتوری بیزانس و فرهنگ آن «برتری» کمتری از دیگر تمدن ها قائلم، بلکه معتقدم مطالعه بیزانس منفعتی ذاتی دارد و جامعه ما با فقدان آگاهی درباره آن بسیار زیان می کند.»
نویسنده کتاب پیش رو، وقتی درباره نهادهای امپراتوری بیزانس قلم می زند، به نهاد دین مسیحیت می پردازد و می نویسد: «این کتاب در پی آن نیست که ظرایف کلام و الهیات مسیحی را بررسی کند. قرار هم نیست هیچ موضعی درباره اعتبار شیوه های مختلف تفسیر کلام مسیح اتخاذ کند. با این وجود، باید خاطرنشان نماییم که خوانندگان کتاب نباید توقع داشته باشند مسیحیت بیزانس همان چیزی بوده باشد که امروز در غرب جریان دارد. در حقیقت، بد نیست پیشنهاد نماییم که خوانندگان با همان نگرش باز و شور و شوق پژوهشگرانه ای به سراغ مسیحیت بیزانس بروند که گویی قصد بررسی ادیان یونان باستان یا چین را دارند. گاه اتفاق خواهد افتاد که مسیحیت بیزانس بسیار آشنا و نزدیک به چشم آید و گاه نیز آنرا پدیده ای بسیار نو درخواهند یافت.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب